Total Pageviews

Saturday, April 9, 2011

Skënder Sherifi : Vepra ime, një amanet për rininë shqiptare!




 








Sapo ka dalë botimi i veprës suaj "Le trio eternel", përse ky titull dhe çfarë trajton vepra ?
Sepse është fjala për një TRIO mes një femre me kërkesa të gjithë anëshme dhe kontradiktore e cila kërkon çdo avantazh të mundshëm në jeten e saj, dëshiron të provojë gjithçka, prej botës së artistëve e deri te biznesmenet. Kërkon edhe Botë të brendshme sensibilitet dhe imagjinatë, origjinalitet, eksperienca të papara me artistë special e margjinal, por edhe kërkon lukset extreme. Kurse dy meshkujt janë prototipa që i njohim në shoqërinë tonë, dhe në shoqërinë njerëzore. TRIO është edhe ajo figura e njohur e trekendëshit në teatrin e komedive të bulevardit : ku e kemi gruan dhe burrin në relacionin zyrtar dhe kjo krijon ato komeditë italiane e franceze të skenës komike. Pastaj në fund por kjo është më tepër simbolike, psikanalitike e filozofike, si skaner i shpirtit njerëzor të thellë : është teori e imja në fakt … Por unë mendoj se qenia njerëzore është e trefishuar, dhe jo e dyfishuar si ç’mendojnë shumica e intelektualëve e psikologëve deri tani. PSE ? Së pari unë jam qenia e thellë, nektari autentik i imi, artisti, poeti, me boten e tij poetike, shpirtërore të shprehur në veprën e tij … ky është personi real, puro, esenca e qenies ( por është sekret, i fshehur në veprën e tij, në endrën e tij, në fantazinë e tij, në subkonshiencen e tij ose icebergun e tij ).  Së dyti : unë jam personi i jetës ordinere të përditshme, që ballafaqohet me problemet e jetës normale, familjare, personin që e takoni kudo në rrugë, në kafe, në shtëpi, dhe që e ka një imazh e një realitet krejt tjetër, praktik, konkret e ordiner, mos banal. Këto dy anët e personalitetit të njeriut, janë detyrimisht konktradiktore dhe hyjnë në konflikt njëra me tjetrën. Është sikur një luftë me momente revolte, paqe ose kompromisi  brenda qenies tonë.
Ju ka ofruar dikush financim për ta vënë në skenë ?
Jo nuk kam asnjë financim, asnjë mbështetje, asnjë premtim real e konkret deri tani.Por mundem ta bëjmë një apel që të na përgjigjet dikush ! Etapa e parë ishte që bile ta propozojmë veprën si projekt skenik e artistik, me një Libër të botuar, siç duhet …Bile së pakti e kanë mundësinë disa njërëz, studenta, dhe regjisora ose profesionista të skenës të lexojnë  veprën si tekst letrar në një libër konkret. Pastaj shpresojmë që ndonjë regjisor vjen spontanisht dhe shpreh dëshiren për ta inskenuar veprën, dhe i gjejmë mjetet financiare diku, ose te organet shetërore, ose te ndonjë mercenar shqiptar pasanik që e do artin ishalla, ose te ndonjë trafikant që e ka padashur një damar artistik të fshehur … ha … ha … ha … Dhe do ta bëjnë një gjest fisnik në jetën e tij !Tani vepra ka dal nga gjysma e muajit mars ( 15 mars ) dhe neve do ta organizojmë PROMOVIMIN zyrtar të Librit me daten e enjte me 1 4 prill 2011 te Salla e Akademisë së Artëve në Tiranë : BLACK BOX në ora 1 9 H ose 7 H të darkës, dhe jeni të gjithë të ftuar dhe të mirë ardhur natyrisht.
Cfare mesazhi ka për të rinjtë kjo vepër ?
Më duket a priori, por duhet me e konfirmuar rinia vetë … që vepra ka shumë mesazhe për Rininë shqiptare, dhe me modernitetin e saj, me ritmin muzikor, rock, rap, free jazz, plot supriza, improvizime, provokime, asocianone ideshë e stilesh … vepra flet për të gjitha tema     t aktuale në fakt, për jetën moderne, me betonizim, konsumin, ekranizim, me klonizim, me shpjetësi e amnezi, me mjegullat tona, me aproksimacionet tona, me mitet e realitetet, me ëndrat e dëshprimet tona, vepra flet për vendin e artit sot, për spiritualitetin, për realitetin kombëtar, dhe për temen qendrore të 3 personazheve siç e tham më parë : dashuria, lumturia, epikurizmi, qejfet, erotizmi, kërkesa e partenerit ideal … çka janë tema të jetës të çdokujt në fakt në rruzullin tokësor … dhe temat e tjera të shumta por tepër aktuale në Boten moderne të Metropoleve ( Paris – Londer – Neë-York ) janë në periferinë e temës qendrore, preokupimi kryesor i atyre 3 personazheve,Rinia do ta shef se e kam shprehur me një gjuhë të qartë e humoristike dhe problematiken e identitet tonë shqiptar, pozicionimin tonë me vetën dhe me boten e jashtme si shqiptar … imazhen, komplekset tona … raportet me mitin e realitetin tonëBesoj që e kam dhanë një mesazhë pozitive, një shembull për rininë, që mundem pa problem me qenë edhe shqiptar me specificitetet tona, me dinjitetin tonë, por edhe me qenë qytetarë modern të Europës e të Botës, duke i integruar stilet e jetës, dhe kulturate huaja si thesar, e si background suplementar. Dhe unë jam vetë si shembull konkret i atij miksimi e udhëkryqi kulturash e provojash jetësore …
 Jeni ndër autorët më të njohur në europë por jo në Shqiperi, përse ndodh kjo gjë ?
E gëzoj një farë popullariteti, një respekt nga meset intelektuale e artistike në Europen  Perëndimore sidomos te frankofonët ( Francë e Belgjikë ) në fakt prej që Pierre SEGHERS-i autor e botuas i famshëm francez me ka zgjedhur dhe adpotuar si një llojë „Djali i tij spiritual“ në Francë, duke menduar në vitin 1 9 7 6 se jam një talent i lindur, dhe ekspecional në skenën poetike pariziane, çka ndodhë 1 herë në çdo 10 vjet në Paris.Këto ishin fjalet e Seghersit … dhe pastaj mu ka konfirmuar ai statut pak spezial ( si fenomen atipik shqiptar i poezisë frankofone, si UFO i ardhur prej maleve iliriane )ma kanë konfirmuar atë talent dhe atë origjinalitet krejt shtypi frankofon, kritiket letrar belgë, zvicran e francez prej vitit 1 9 7 6 e deri sot në fakt pa ndërprerë ( pasi në vitin 2 0 0 8 siç e dini, shtypi belg e ka shpallur Librin tim : LOVE në Top 1 0-t’shin e librave më të mira të vitit në krejt Europen frankofone, sipas gazetarëve belgë të gazetës : LA LIBRE BELGIQUE.  Pra konkretisht, çuditem edhe unë nga një herë : i kam mbledhur 3 5 vjet lëvdata mbi veprën time nga gjithë shtypi frankofon me unanimitet 100 % … Specialistat, kritikes, letrarët, studentat e letersisë e amatoret e artëve e çmojnë veprën time prej fillimit …është diçka që më nderon sinqerisht, dhe ishalla e meritoj, kaq !
 Ju merzit ky fakt ?
Në Shqipëri e në Kosovë : ambienti është tjetër … në fakt mw njohin më shumë si personazh public nëpër mediat shqiptare … si Adelina Ismajli dhe Ciljeta …Mediat kanë qenë gjithmonë simpatike dhe me predispozim pozitiv ndaj meje, dhe i falenderoj, çka e kam bërë publikisht në librin tim TRIO në fakt permes një Letre personale e Autorit. Publiku zakonisht me njeh si figure, dhe studentat permes intervistave televizive, e sidomos permes Arian Canit në Zonën e Lirë … por kjo nuk mjafton fare si shkrimtar që i propozon një vepër origjinale kombit. Sepse nuk jam personazhë VIP i faqeve të gazetave që piu një birrë me Ciljeten në një disko pardje ! Po ironizoj natyrisht sepse nuk jemi takuar kurrë  (qesh).  Por ka qenw edhe bariera e veprës e botuar në gjuhen frënge, çka pak kush mundet me e lexuar nê Shqipêri. Pastaj edhe vepra e pêrkthyar nê gjuhen shqipe, e do një stimulus për ta lexuar e sot shumica e njerzve janë bërë demela, nuk lexojnë, mendojnë se pasi të kanë pa në television, të njohin dhe nuk kanë nevoj me të lexuar … leximi i poezisë done kohë, mundim, koncentrim, kërkesa spirituale e intelektuale të larta, qetësi … dhe sot je në zhurma e turma, amnezi e shpjetësi, konsumim e çorroditje … Më lehtë me dëgjuar Eminemin, me e veshur një këmishë Armani dhe me u ulur të Blloku me dy vajza “fashion viktima” të kohës aktuale, të pa mend, pa pyetje, pa filozofi, pa shpirtë, pa spiritualitet, pa poezi, pa hulumtim, pa thellësi, pa heshtje, pos konsumimit robotik e gjestikulimit absurd … Tani shpresoj që rinia do ta zbulojnë vepren si vepër ! Dhe në këtë aspekt edhe organet zyrtare nuk e kanë mbështetur aspak përkthimin e asaj, difuzimin e saj, integrimin e saj nëper rrjetet e programet shkollore … dhe me siguri nga rezistenca e disa personave që nuk po i permendi ( këtu i kemi ato veset e ballkanit ordinere : provincializmi, inati, xhelozia, klanet, korporatizmi, konfiskimi i disa hapësirave të çaktuara nga disa persona që nuk done që ti lejojnë të tjerët , më talentuoz se ta , me zenë vendin që e meritojnë aty ku duhet )  Këto gjëra i dime të gjithë me kohë, por koha i zbutë dikur, vine gjenerata të reja me psikologji më elastike e të rafinuar, me koncepte më evropiane dhe hapin pa tjetër perspektiva tjera në të ardhmen …
Ështe vepra e parë që keni përshtatur në shqip, sa e vështirë ka qënë ?
Po, kjo është vepra e parë që e kam shkruar në gjuhën shqipe , kjo ka qen sfida me e madhe  ne karrieren time si shkrimtar , sepse me te vertet jam shqiptar por nuk duhet  injoruar se jam  edukuar ne gjuhen frenge ne nje atmosfer kosmopolite , jam   frut  i kultures françeze e çila ashte  aq e pasur  dhe aq e pa kufishme ne te gjitha dimensionet intelekluale të saj. Për nje frankofon, nuk jemi asnjë her perfekt, po gjithçka ashte e mundur , edhe e arritshme.  Këtu pra qendron magjia e gjuhes frenge. kurse ne gjuhen shqipe  ndjehem shume shpejt i  pa oksigjen, pak i çforcuar  sepse  fjalori i saj ashte shumë i kufizuar  Gjuha ashte si nje parfumë që kur i merrni erë, kjo ju jep aq kenaqesi  mireqenje, konfort  psikologjikë, edhe ju jep sensationin, qe vështirsia nuk eksiston. Ndërsa, për nga jeta dhe eksperienca e ime, gjuha shqipe më ka lënë pershtypjen, që më  kufizon disa herë, dhe nuk ma jep lire dhe hapësiren krijuese që e kam spontanisht me frengjishten. Por kjo vlenë për mua natyrisht dhe nuk është rregull gjeneral. Me këte libër e kam pershtypjen, se do te jam ma afër publikut shqiptar, i cilli do ta kenë mundesinë të krijojnë pershtypjet e tij personale mbi stilin tim e boten time krijuese në këtë gjuhë.
Emri juaj është futur në Enciklopedinë "Larousse", sa krenar ju bën të ndjeheni ky fakt ?
Kjo ka qen nje kenaqesi edhe nje shpërblim për veprën time. Të jemi i integruar ne gjirin e  ketyre   shkrimtarve gjigant ( kolosë universal ) që e banojnë ket enciklopedi prestigjioze të Letersisë Botërore të Fjalorit francez LAROUSSE, që hartohet çdo 25 vjet në Paris, ishte një krenari, dhe një njohje gati zyrtare e institucionale e veprës ime, e origjinalitetit krijues. Ju e dini se çka do me thanë me hy në një Fjalor, si simbolikë ? Kjo vinte si me të thanë FRANCA : bravo zotëri, e ke një veprimtari që meriton respekt. Pastaj sinqerisht : çka ka me shtuar bota shqiptare ? Porse nga ana tjetër, e kam nje  pergjegjësi të madhe, edhe nje  presion  per të qenë në nivelin e duhur, pasi kam fituar besimin e personaliteteve të mëdha, dhe më duhet të mos i zhgenjej publikun, dhe gjithë ata që  ma kan vlerësuar aq lartë vepren time .
Çmendim keni për letërsinë shqiptare ?
Nuk pretendoj ta njoh letersin shqipetare, me qenë se une kam nje  « background » totalish  te ndryshem . Me ne te njejten kohe kame lexuar shume vepra te shkrimtarve  shqiptar, por  të perkethyer ne gjuhen frenge, edhe kam vlersuar nderta, nje pjes te vepres se Kadaresë, i cilli meriton si romancier një respekt absolut. Kam edhe një respekt të veçantë për dramaturgun e novelistin kosovar atipik e margjinal Anton Pashkun, që ende nuk e ka kuptuar kush pas 50 vitesh … Te klasiket e njohur i dua posaqërisht Migjenin dhe Lasgush Pogradecin. Por nuk jam i specializuar në letersinë kombëtare siç e thash më parë.
Cilin prej autoreve shqiptarë pëlqeni ?
?
Autori i huaj ?
Rimbaud, Baudelaire, Sartre, Camus, Ginberg, Onfray, Bernard-Henri Lévy, Glucksman.
Miku juaj me i mire ?
Miku im më i mirë është gjithçka i perket Artit, Kultures edhe Literatures.
Sa e rëndësishme është për ju letërsia ?
 Letersia eshte  arsyja e ekzistences time . edhe pasqyra e qenjes time njerzore . çdo njeri ashte unik , por kur jeni artist ose shkrimtar, kjo ju jep mundesi te tregoni sa i  veçantë jeni ne jet.  Artistat e kan nje pasaportë të veçantë, për tu futur në botën e magjisë, fantazmave edhe imagjinatës të pafund .Arti në fakt i shpreh misteret e Jetës njërzore, heshtjet, zonat e errëta, shpresat , energjitë e thella ndoshta të pa deshifruara të Njeriut.
Keni ndonjë peng në jetë, diçka që nuk keni patur mundësi ta realizoni ?
Jo … Globalisht kam realizuar çka kam pasur në mend …
Jeni larguar herët nga Shqipëria, ju merr malli shpesh për të ?
Po natyrisht që me merr malli për Shqipërinë, sepse mw lidh shpirti intim me vendin, me këtë popull, me gjenezen time në fakt … e ndiej vetën në familjen time me juve, dhe e dua shumë rininë shqiptare për vitalitetin, kuriozitetin dhe predispozimin e saj për inovacione e integrime në Europë, duke aspiruar pwr tw qenw si rinitë e tjera të Metropoleve të mëdha evropiane, dhe kanë të drejtë …Vetëm që dhuhet edhe me i mbajtur ato specificitetet tona, çka na dallon si shqiptar me të tjerët …
Pasioni juaj ?
Spektaklet, filmat , teatri , ekspozita, udhëtime, takime me njerëz, kuzhina origjinale e gastronomike, verëra prestigjioze …këto janë disa nga pasionet e mia.

No comments:

Post a Comment